اعتراض به قرار بازداشت موقت

اعتراض به قرار بازداشت موقت

اعتراض به قرار بازداشت موقت

اعتراض به قرار بازداشت موقت به چه معنی است؟ اعتراض به قرار بازداشت موقت چه کارکردی دارد؟ اعتراض به قرار بازداشت موقت ممکن است؟ اعتراض به قرار بازداشت موقت چه شرایط قانونی دارد؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص اعتراض به قرار بازداشت موقت چیست؟ چگونه می توان اقدام به اعتراض به قرار بازداشت موقت کرد؟ آیا ممکن است اعتراض به قرار بازداشت موقت نتیجه ای داشته باشد؟ آیا نتیجه اعتراض به قرار بازداشت موقت قطعی است؟

اعتراض به قرار بازداشت موقت یک حق طبیعی برای متهم محسوب می شود که می تواند در جریان صدور قرار برای بازداشت موقت وی داشته باشد. بر اساس قانون امکان اعتراض به قرار بازداشت موقت برای برای فرد به مدت ده روز بعد از صدور قرار وجود دارد. نکته مهم دیگری که در این بین وجود دارد این است که اساسا نتیجه اعتراض به قرار بازداشت موقت هر چه که باید قطعی و غیر قابل تغییر است. بنابراین اگر نتیجه اعتراض به قرار بازداشت موقت تداوم این قرار باشد بدین معنی است که دیگر هیچ اعتراضی در این خصوص قابل بررسی نخواهد بود.

اما برای این که بتوانیم بهتر این مسئله را درک کنیم بهتر است با چند نکته به صورت کلی آشنا شویم. اول این که باید بدانیم قرار چیست و چه کارکردی دارد؟ دوم این که اساسا توسط کدام نهاد قضایی صادر می شود؟ سوال بعدی این است که بازداشت موقت چه شرایطی از نظر زمانی و کیفیت دارد؟ این ها هر کدام می تواند شرایط اعتراض به قرار بازداشت موقت را برای ما مشخص ترکند.

اعتراض به قرار بازداشت موقت و بررسی مفاهیم

اعتراض به قرار بازداشت موقت از چند مفهوم بسیار مهم تشکیل شده است. اولین مفهومی که در اینجا نظر هر کسی را به خود جلب می کند عنصر قرار است. در واقع قرار یک نوع رای دادگاه یا دادسرا محسوب می شود.  بسیاری قرار را هم ارز حکم می دانند اما باید گفت که این تصور کاملا اشتباه است. حکم دادگاه قطعی و در موضوعیت دعوی است. اما اگر یکی از این دو ویژگی وجود نداشته باشد، یعنی رای صادر شده قطعی نباشد و یا در خصوص موضوع دعوی صادر نشده باشد به عنوان قرار شناخته می شود. قرار یک نوع ابزار قانون محسوب می شود که بر اساس آن می تواند شرایط و اتفاقات مختلف دعوی را کنترل کند.

نکته بعدی این است که اساسا قرار توسط دادسرا و دادگاه کیفری صادر می شود. در کلام ساده تر هم دادسرا و هم دادگاه کیفری می تواند نسبت به صدور انواع قرار ( از جمله قرار بازداشت ) اقدام کند. اما حکم نهایی تنها توسط دادگاه صادر می شود. این نکته ای است که هر وکیل کیفری به خوبی به آن آگاه است.

حال اگر بخواهیم قرار بازداشت را مورد بررسی قرار دهیم می توانیم اینگونه بیان کنیم که قرار بازداشت یک نوع تامین محسوب می شود. در کلام ساده تر دادگاه یا دادسرا در طی جریان رسیدگی به پرونده ممکن است به این نتیجه برسد که بهتر است متهم بنا بر شرایط و مدارک موجود برای مدتی در بازداشت به سر ببرد. این قرار از این جهت صادر می شود که از دید دادگاه احتمال مجرم بودن متهم وجود دارد  اما هنوز جرم آن اثبات نشده است. در این صورت دادگاه این احتمال را می دهد که متهم در طی جلسات بعدی دادگاه حاضر نشود و یا بخواهد فرار کند. از این رو بر اساس قرار بازداشت عملا سعی می کند امکان فرار او را از بین ببرد تا دادگاه به نتیجه ای مشخص برسد. بررسی دلایل مذکور و شرایط بازداشت موقت از جمله مهمترین کارکرد وکیل کیفری تهران یا شهرستان محسوب می شود.

اعتراض به قرار بازداشت موقت و شرایط بازداشت موقت

به طور کلی اعتراض به قرار بازداشت موقت جنبه های مختلفی می تواند داشته باشد. یکی از مهمترین این جنبه ها را می توان در خصوص نحوه اجرا و یا مدت زمان بازداشت موقت دانست. در کلام ساده تر زمانی که از عنوان اعتراض به قرار بازداشت موقت استفاده می شود غالبا بدین معنی نیست که وکیل نسبت به اصل قرار صادر شده معترض است. بلکه شاید او می خواهد شرایط بهتر و زمان کمتری را برای موکل خود ایجاد کند.

به طور کلی بر اساس قانون فردی که برای او بازداشت موقت صادر می شود به عنوان متهم در دادگاه یا دادسرا حضور دارد. بنابراین این فرد مجرم نیست و اساسا نباید به عنوان یک مجرم با او برخورد شود. بنابراین از حقوقی بالاتر از مجرمان محکوم به زندان باید برخوردار باشد. بر اساس قانون محل بازداشت موقت باید با محل مجرمان زندانی کاملا متفاوت باشد. از طرف دیگر بر اساس قانون حداکثر مدت زمان قرار بازداشت موقت بین  2 تا 4 ماه خواهد بود. همچنین مدت زمان بازداشت موقت نباید از حداقل حبس جرم مورد نظر بیشتر باشد. به طور مثال اگر جرم متهم اثبات شود ممکن است بین دو تا 5 ماه زندانی شود. از این رو دادگاه نمی تواند متهم به این جرم را به بازداشت موقت سه ماهه بفرستد. این نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشته باشید. همه این ها شرایطی است که نقض یکی از آن ها می تواند باعث اعتراض به قرار بازداشت موقت شود.

اعتراض به قرار بازداشت موقت و چند نکته مهم

مهلت اعتراض به قرار بازداشت موقت همانطور که گفته شد برای افراد مقیم ایران ده روز و برای افراد مقیم خارج از کشور یک ماه در نظر گرفته شده است. بنابراین فرد در ایران تنها در مدت ده روز بعد از صدور قرار امکان اعتراض به این رای را دارد. نکته بسیار مهم دیگر این است که اساسا نتیجه اعتراض هر چیزی که باشد قطعی و غیر قابل اعتراض محسوب می شود. بنابراین اگر شما نسبت به قرار بازداشت صادر شده اعتراضی داشته باشید و این اعتراض در دادسرا یا دادگاه مورد بررسی قرار بگیرد رای صادر شده هر چیزی که باشد غیر قابل اعتراض خواهد بود. بنابراین در این موقعیت انتخاب یک وکیل مجرب می تواند بسیار مهم و کارساز باشد. زیرا یک اشتباه می تواند فرصت اعتراض را به طور کامل از بین ببرد.