تفاوت قرض و عاریه
تفاوت قرض و عاریه
قرض و عاریه چیست؟ قرض و عاریه چه شباهت هایی با هم دارند؟ قرض و عاریه چه تفاوت هایی با هم دارند؟ مهم ترین نکات مربوط به قرض و عاریه چیست؟ قرض و عاریه از چه نوع قراردادی است؟ شرایط قرض و عاریه چیست؟ چگونه می توان میان قرض و عاریه تفاوت ایجاد کرد؟ مهم ترین آثار قرض و عاریه چیست؟ بر اساس چه مواردی می توان میان قرض و عاریه تفاوت ایجاد کرد؟ چرا از قرض و عاریه استفاده می شود؟ قرض و عاریه از نظر مال چه تفاوت هایی با یک دیگر دارند؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص قرض و عاریه چیست؟ نظر قانون در خصوص قرض و عاریه چیست؟
قرض و عاریه از جمله قراردادهای معین در قانون ایران محسوب می شود. نکته ای که وجود دارد این است که در جامعه هر دو این حا یکسان گرفته می شود اما در قانون عملا قوانین و شرایط مشخصی برای هر کدام در نظر گرفته شده است. به طور مثال در خصوص قرض شرایط تملیکی وجود دارد اما در خصوص عاریه چنین حالتی در نظر گرفته نشده است. این ها از جمله مهمترین مواردی است که می توان به عنوان تفاوت قرض و عاریه به آن اشاره کرد.
ما در این مقاله می خواهیم بدانیم که قرض و عاریه دقیقا چیست و چه کارکردی دارد؟ در واقع مسئله ای که وجود دارد این است که در قانون تعریف شده است که قرض مالی است که فرد قرض گیرنده عین یا ارزش مال را باید در زمان معین بازگرداند و عاریه به مالی گفته می شود که به رایگان و در مدت زمان مشخص در اختیار فرد دیگری قرار می گیرد. همانطور که مشخص است در تعریف قانونی نیز قرض و عاریه دارای مفاهیم نزدیک به یک دیگر هستند. از این رو در ادامه می خواهیم بدانیم که عمده تفاوت های قرض و عاریه دقیقا چیست و چگونه می توان بر اساس این تفاوت ها اقدامات لازم را انجام داد. در ادامه با ما همراه باشید.
قرض و عاریه بر اساس مفاهیم
قرض و عاریه بر اساس قانون در گروه قراردادهای لازم و معین قرار می گیرد. بنابراین برای درک قرض و عاریه و تفاوت های مربوط به آن لازم است که مفاهیم مربوط به آن از جمله قراردادهای لازم و معین را بشناسیم.
در قانون ایران دو نوع قرارداد در نظر گرفته شده است که به قرارداد لازم و جایز شهرت دارد. قرارداد جایز به قراردادی گفته می شود که امکان فسخ و انحلال آن به صورت یک طرفه و بدون در نظر گرفتن رضایت طرف مقابل امکان پذیر است. قرارداد وکالت را می توان از این نوع قرارداد دانست. اما قرارداد دیگری وجود دارد که عمدتا در جامعه از آن استفاده می شود. قرارداد لازم به قراردادی گفته می شود که امکان انحلال آن از نظر قانونی وجود ندارد مگر این که یکی از حالت های اقاله، فسخ، انفساخ و یا ابطال قرارداد ایجاد شود.
از طرف دیگر معین بودن قرارداد بدین معنی است که موضوع قرارداد و مال مورد بحث مشخص است. بنابراین در این قراردادها باید میزان مال، زمان بازگشت و سایر موارد به طور کامل مشخص شود.
یکی از مهمترین کارکردهای وکیل حقوقی این است که بتواند نسبت به تدوین دقیق انواع قرارداد از جمله قرض و عاریه اقدام کند. در نظر داشته باشید که در صورتی که در تدوین و امضای قرارداد به مفاد آن توجه نداشته باشید امکان ورود به مراحل مختلف قضایی وجود دارد. این نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشته باشید.
حال بر اساس این موارد همانطور که گفته شد قرض و عاریه هر دو از قرارداد های لازم و معین محسوب می شود. بر اساس تعریف قانون در هر دو این موارد مالی به فرد دیگری برای مدت زمان مشخص داده می شود. اما بر اساس نتایج قرارداد قرض و عاریه با یک دیگر متفاوت خواهند بود. در ادامه به این مسئله اشاره خواهیم کرد. با ما همراه بمانید.
قرض و عاریه و تفاوت آن ها
قرض و عاریه هر دو از نظر قانون قرارداد لازم و معین است. از نظر عموم افراد نیز تفاوت چندانی بین آن ها وجود ندارد. اما از نظر آثار و تبعات قانونی و همچنین نحوه انعقاد قرارداد می توان تفاوت هایی میان آن ها پیدا کرد.
هر وکیل حقوقی تهران و شهرستان به خوبی می داند که در خصوص قرارداد قرض مسئله تملکی وجود دارد. یعنی مالک با قرض دادن مال خود به فرد دیگر عملا تملک آن را به فرد واگذار می کند. در کلام ساده تر تملک همراه با قرض به فرد قرض گیرنده برای مدت زمان مشخص واگذار می شود. بنابراین قرض گیرنده این قدرت و اختیار را دارد که به عنوان مالک اختیار تام در خصوص مال داشته باشد. نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که اگر مال تلف شده باشد قرض گیرنده باید ارزش مال را به مالک اصلی بازگرداند. اما در خصوص تلف شدن مال امکان شکایت کیفری وجود ندارد.
این در حالی است که در خصوص عاریه مسئله تملک وجود ندارد. بنابراین عملا فردی که مالی را به عاریه گرفته نمی تواند در آن دخل و تصرفی داشته باشد، چرا که مالکیت به وی منتقل نمی شود. بر این اساس می توان به یکی دیگر از تفاوت های قرض و عاریه اشاره کرد. بر اساس قانون در خصوص عقد قرض امکان قرض دادن مال تلف شدنی مانند خوراکی وجود دارد. در این حالت در صورت تلف شدن مال قرض گیرنده باید ارزش مال را بپردازد. این در حالی است که در خصوص عاریه تنها مالی قابل عاریه دادن است که غیر قابل تلف شدن باشد. چرا که عاریه گیرنده باید اصل مال را بپردازد. این ها از جمله مهم ترین تفاوت هایی است که در این خصوص وجود دارد.
همانطور که مشخص است شاید از نظر بنیادی و عمومی قرض و عاریه را بتوان در یک دسته گنجاند اما از نظر کاربردی و تبعاتی که این عقود دارند عملا می توان تفاوت های خاصی را میان آن ها قائل شد. در صورتی که در این خصوص نیاز به راهنمایی دارید از یک وکیل یا مشاور کمک بگیرید.
